بهره وری در محیط کار به چه معناست؟
بهرهوری در محیط کار معمولا به میزان انجام کار در یک محیط کاری و در یک دوره زمانی خاص اشاره دارد. زمانی که یک کسبوکار با تمام ظرفیت عملیاتی خود کار میکند، از نظر تئوری انتظار میرود بهرهوری آن به حداکثر برسد. اما واقعیت خلاف این موضوع است.
نیروی کاری یک شرکت عامل مهمی در توانایی آن برای بهرهور بودن است. به بیان سادهتر، بهرهوری در محل کار یکی از اصلیترین عوامل تعیینکننده در توانایی کسبوکار برای کسب سود به حساب میآید. پس کاملا منطقی است که افراد بیانگیزه یا حتی با انگیزه پایین، تاثیر مستقیمی روی عملکرد کلی سازمان داشته باشند.
با استفاده از یک فرمول ساده، بهراحتی میتوان بهرهوری محل کار را محاسبه کرد. برای آن، باید واحد خروجی را بر واحد ورودی تقسیم کنیم. بهعنوانمثال، یک سازمان در طول ۷۵۰ ساعت، ۱۵۰ هزار دلار ارزش تولید کرده است. بهرهوری نیروی کار با تقسیم ۱۵۰ هزار به ۷۵۰ به دست میآید. حتی میتوان بهرهوری کار را با تقسیم ارزش تولیدشده به تعداد کارمندان هم محاسبه کرد.
اهمیت بهرهوری در یک محیط کاری را بههیچوجه نمیتوان نادیده گرفت. بر اساس آمار سایت گالوپ (Gallup)، ۵۳ درصد از کارکنان از کمترین میزان تلاش موردنیاز برای انجام کارها استفاده میکنند. حتی آماری بدتر از این هم وجود دارد که تخمین میزند که این کارکنان در محیط کار، بین ۴۸۳ تا ۶۰۳ میلیارد دلار در سال به آمریکا ضرر وارد میکنند. این نوع کارمندان تقریبا ۱۳ درصد از نیروی کار را تشکیل میدهند. پس میتوان تصور کرد که تلاش برای افزایش بهره وری در محل کار تا چه اندازه میتواند عملکرد کلی سازمان را بهبود داده و روی کسب سود تاثیرگذار باشد.
علاوه بر این، شرکت IBM در تحقیقات خود متوجه شده که کارکنان راضی تقریبا دو برابر بیشتر از کسانی که تجربه مثبت کمتری دارند، کار میکنند. در ادامه این تحقیق، نشان داده شد که عملکرد سازمانهایی که کارمندان باانگیزهای دارند، ۲۰۲ درصد بهینهتر از سازمانهایی با کارمندان بیانگیزه و منفعل است.
این اعداد میتوانند شما را قانع کنند که چرا شرکتها باید برنامههایی برای افزایش بهره وری در محل کار داشته باشند. به همین خاطر در ادامه این مقاله به بررسی نکاتی برای افزایش بهره وری در محل کار میپردازیم.
راه های افزایش بهره وری کارکنان برای هر شغلی متفاوت از شغل دیگر و حتی برای هر تیمی متفاوت از سایر تیمها است. چون هرکدام از این تیمها مهارتها و مشتریان متفاوتی دارند. پس برای یافتن بهترین راههای افزایش بهره وری در محل کار، باید تمام این موارد را بهدقت بسنجید و حتی برای اطمینان، آن را با کارمندان خود به اشتراک بگذارید.
درک اینکه چه چیزهایی باعث ارتقای بهرهوری و چیزهایی مانع از آن میشود، برای تمام تیمهای منابع انسانی ضروری و مهم است. مقالات علمی و تحقیقاتی زیادی در مورد خلاقیت، انگیزه، تعلل و نحوه بهبود عملکرد کارکنان نوشته شدهاند. از جمله نکات شگفتانگیز برای افزایش بهره وری در محل کار میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
در حال حاضر، کارمندان معمولا فعالیتهای بدنی سخت و پرزحمتی ندارند و کارها بیشتر ذهنی و نیازمند خلاقیت هستند. مثلا ایجاد یک استراتژی جدید یا اتخاذ یک رویکرد جدید برای تقویت ارتباط با مشتریان بیش از هر چیز به خلاقیت و فکر باز نیاز دارد. پس لازم است که کارمندان روزانه تفکراتی خارج از محدوده کاری خود داشته باشند. یک پیادهروی ساده میتواند ذهن را از دغدغههای مختلف خالی کرده و قوه خلاقیت را بیدار کند.
دانشگاه استنفورد در سال ۲۰۱۴، با انجام مطالعاتی دریافت که پیادهروی تا حد قابلتوجهی قوه خلاقیت را در افراد تقویت میکند. در این مطالعات، شرکتکنندگان در حالتهای مختلفی مانند نشستن و قدم زدن هم در داخل خانه و هم در محیط باز مورد آزمایش قرار گرفتند و از آنها خواسته شد تا تمریناتی را برای اندازهگیری خلاقیت انجام دهند.
در این آزمایشها به هر فرد سه شیء داده شد. آنها باید طی چهار دقیقه استفادههای متنوعی را که میتوان از آن اشیا داشت، بهعنوان پاسخ بنویسند. اگر پاسخی توسط سایر شرکتکنندگان نوشته نشده باشد، آن را یک پاسخ خلاقانه در نظر میگرفتند. نتیجه این آزمایش نشان داد، افراد حین راه رفتن ۶۰ درصد بیشتر از حالت نشسته، پاسخهای خلاقانه میدهند. همچنین شرکتکنندگانی که برای قدم زدن به محیط باز رفتند، حداقل یک پاسخ خلاقانه بیشتر از کسانی که در خانه نشسته بودند، به ذهنشان رسیده بود.
وقتی در اینترنت بهدنبال استراتژیها و راههای خلاقانه برای افزایش بهرهوری هستیم، اغلب مهمترین دارایی خود را که خودمان هستیم، نادیده میگیریم. شان آکور، محقق دانشگاه هاروارد و نویسنده کتاب «مزیت شاد بودن»، در سخنرانی خود در TED درباره راز شادی برای کار بهتر میگوید: «با تغییر در فرمول شادی و موفقیت خود، میتوانیم شیوه تاثیرگذاری بر واقعیتها را تغییر دهیم. تنها ۲۵ درصد از موفقیت شغلی با بهره هوشی (IQ) پیشبینی میشود. ۷۵ درصد موفقیت شغلی به میزان خوشبینی، حمایت اجتماعی و توانایی شما در مواجهه با استرس و نگاه به آن بهعنوان یک چالش، نه تهدید بستگی دارد.»
علاوه بر این، مطالعهای در سال ۱۹۸۰ روی ۱۵ هزار متخصص فروش بیمه انجام شد. این آزمایش نشان داد که فروشندگان خوشبین ۳۷ درصد بیشتر از دیگران، فروش داشتهاند. حتی جالبتر اینکه ده فروشنده برتر از نظر میزان خوشبینی، ۸۸ درصد بیشتر از ده فروشنده با کمترین میزان خوشبینی، خدمات خود را فروختهاند.
پس از این مطالعات میتوان دریافت که بهرهوری فقط با انجام کارهای بیشتر در محل کار به دست نمیآید. با اولویت قرار دادن کارهایی که فرد را خوشحال میکند، میتوان عملکرد را هم ارتقا داد. حتی آکر توصیه میکند زمانی که از استرس کاری رنج میبرید، به دیدار دوستان و خانواده خود بروید.
مقاله «قدرت پیروزیهای کوچک» در مجله کسبوکار هاروارد میگوید: «استفاده از موفقیتهای کوچک برای جذب شادی، ترغیب کارکنان به مشارکت و فعال کردن قوه خلاقیت در محیط کار پاسخ سادهای است که اغلب نادیده گرفته میشود.»
نویسندگان این مقاله ۲۳۸ کارمند را از هفت شرکت مختلف که شغل تمام آنها به خلاقیت نیاز داشت، مورد بررسی قرار دادند. آنها با بررسی بهترین و بدترین روزهای شرکتکنندگان متوجه شدند که پیشرفت در کار، بیشترین دلیلی است که یک روز خوب کاری را برای آنها میسازد. همچنین پسرفت در کار بهعنوان اصلیترین دلیل یک روز بد شناخته شد.
در روزهای پیشرفت، شرکتکنندگان خوشبینتر بوده و احساس شادی و غرور بیشتری داشتند. همچنین در چنین روزهایی آنها علاقه بیشتری به کار نشان میدادند و چالشهای کاری را در تعامل با همتیمیهای خود، بهتر درک میکردند.
نکته مهم در این مورد این است که برای ایجاد احساس خوب به پیشرفتهای چشمگیر نیازی نیست. بلکه حتی گامهای کوچک روبهجلو هم میتواند تاثیرات بزرگی بر بهبود احساسات افراد در محل کار داشته باشد. پس اگر به دنبال افزایش بهره وری در محل کار هستید، فهرستی از کارهای انجامشده در طول روز تهیه کنید و برای فکر کردن درباره آنها در انتهای روز وقت بگذارید. اگر مدیر منابع انسانی هستید، راههایی برای تشخیص و قدردانی از پیشرفتهای کوچک تیم پیدا کنید.
از کودکی به ما آموختهاند که کلید موفقیت تعیین هدف است. بااینحال، تحقیقات اخیر نشان میدهد که تمرکز بیش از حد بر نتیجه مورد انتظار، احتمال رسیدن به آن را کمتر میکند. یک مطالعه روانشناسی در سال ۲۰۱2، تحقیقی را روی بیش از ۱۰۰ دانشآموز در یک باشگاه بدنسازی انجام داد. قبل از شروع تمرینات، از گروهی از افراد خواسته شد تا هدفشان را از انجام ورزش بگویند. در مقابل از گروه دیگر خواسته شد تا روند تمرینات خود را شرح دهند.
نتیجه این آزمایش نشان داد که دانشآموزان گروه هدفگرا تنها ۳۴ دقیقه ورزش کردند، درحالیکه میانگین ورزش گروه فرایندگرا ۴۳ دقیقه بود. پس بهتر است بهجای اهداف نتیجهگرا، از اهداف فرایندگرا استفاده کنید.
در مطالعهای که در مجله بریتانیایی روانشناسی سلامت منتشر شد، ۲۴۸ شرکتکننده برای انجام ورزش در یک دوره دو هفتهای مورد بررسی قرار گرفتند. این شرکتکنندگان به سه گروه کنترل، انگیزه و تصمیم تقسیمبندی شدند.
قبل از شروع مطالعه، از گروه «کنترل» خواسته شد تا سه پاراگراف از یک جزوه بیربط را مطالعه کرده و همچنین میزان ورزش خود را پیگیری کنند. این خواستهها برای گروه «انگیزه» هم مطرح شد؛ با این تفاوت که گروه دوم باید جزوهای در مورد مزایای ورزش برای سلامتی هم مطالعه میکردند. گروه «تصمیم» باید علاوه بر مطالعه جزوه گروه انگیزه و پیگیری ورزشهای خود، برنامه خاصی هم برای تمرینات خود مینوشتند.
نتیجه این مطالعه به این صورت بود که ۹۰ درصد از شرکتکنندگان گروه «تصمیم» حداقل یکبار در دو هفته ورزش کردند. اما تنها ۳۹ درصد از گروه انگیزه و ۲۹ درصد از گروه کنترل این کار را انجام دادند. پس برای افزایش بهره وری در محل کار میتوانید هنگام تعیین اهداف خود، برنامه خاصی برای انجام کارهایتان داشته باشید.
عملکرد مغز انسان به نحوی است که «خود حال» را به «خود آینده» اولویت میدهد. این عادت روانی مشکل اصلی به تعویق انداختن کارهاست. سادهترین راه برای ترک این عادت، تعیین مهلتهای روزانه برای انجام کارهاست. یک مطالعه روانشناسانه برای بررسی نحوه درک ما از مهلتهای زمانی انجام شده که نشان میدهد، زمانی که مهلتها بهصورت روزانه بیان میشوند، تاثیر بیشتری روی افراد دارند. بهعنوانمثال، یک رویداد ۱۶ روزه برای افراد، نزدیکتر از یک رویداد دو هفتهای تلقی میشود.
طی مطالعهای که در سایت آتلانتیک منتشر شد، به گروه اول از شرکتکنندگان گفته شد تصور کنید فرزند تازهمتولدشدهای دارید که باید در ۱۸ سالگی به دانشگاه برود. به گروه دوم هم گفته شد فرزند شما باید ۶۵۷۰ روز دیگر به دانشگاه برود. محققان دریافتند که افراد گروه دوم، چهار برابر زودتر از گروه اول برای صرفهجویی در هزینهها و کنترل درآمد اقدام کردند.
پس بهتر است مهلتهای زمانی خود را بهجای هفتهها، ماهها یا سالها بهصورت روزانه معین کنید. در این صورت میتوانید خود و تیمتان را برای شروع زودتر کار فریب دهید.
• خودتان را ببخشید
بلندپروازیهای ما به ما انگیزه میدهد. اما وقتی کارها را به تعویق میاندازیم، ممکن است احساس گناه نسبت به خود داشته باشیم. بااینحال، مطالعات روانشناسی نشان میدهد که سختگیری به خود هنگامی که نتوانستهاید انتظاراتتان را برآورده کنید، اجتناب و به تعویق انداختن کارها را بیشتر میکند.
در یک مطالعه روانشناسی، تعدادی دانشجو که دو امتحان پشتسرهم داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. قبل از شروع امتحان اول طی یک نظرسنجی، از آنها در مورد میزان تعویق در درس خواندن و احساساتشان نسبت به این موضوع پرسیده شد. این مطالعه نشان داد دانشجویانی که پس از عدم موفقیت در امتحان اول، خود را سرزنش نکردند، بیشتر از کسانی که نسبت به کار خود احساس گناه داشتند، برای امتحان دوم تلاش کردند.
یکی از راههای افزایش بهره وری در محل کار این است که اگر انتظارات خود را برآورده نکردید، به سرزنش خود نپردازید. بلکه یک قدم به عقب برگردید و خود را برای کوتاهی کردن ببخشید. بخشیدن و حس دلسوزی نسبت به خود میتواند در دفعات بعدی به کمک شما بیاید.